İnsanoğlu ilkkez baş kaldırdı,
herkez hayvan gibi yaşarken
biri tanrılardan ateş çaldı.
En büyük günah
tanrılar çıldırmıştı.
En büyük ceza
ateşi çalanın göğsü parçalanıp,
cesedi kurda kuşa atıldı.
Ki bidaha el uzanmasın
bi daha dokunulmasın.
Ama biri daha yasakları çiğnedi
onunda ayakları kesilip,
gözlerine kızgın mıh çekildi.
Burda olanlar ibret alsın,
sonu böyle olacak,
görmeyenlere anlatılsın.
Bir kez daha ateşi çalanı gördü tanrılar
ve onu
meydanlarda sürükleyip bedeni çarmağa gerildiler.
Bir daha olmaz diye,
olunmaz bir kez daha oldu.
Olana hep kader,
olunmaza hep aynı eylem.
Tanrılar hep yasaklar koydu,
insanlar yasaklara eylem oldu.
Böyle akıp giderken tarih
biri ateşe haykırdı;
Her başkaldıranımız ateşlere atıldı,
bizi ateşlere atan bu tanrıları kimler yarattı?
Bu bizim ateşimiz, ateşimizi tanrılara kimler sattı?
Bu ateş bizim
ve hep çalacağız taki bir gün tanrılar susana kadar..
